محققان دانشگاه علوم پزشکی مشهد در راستای ژن درمانی و پیشگیری از نابینایی مبتلایان به بیماری ارثی «رتینیت پیگمنتوزا» (RP) موفق به ابداع وکتورهای ویروسی نوترکیب بهینه شده با قابلیت انتقال موثر و کمتر تهاجمی ژن RPGR با تزریق داخل زجاجیه شدند.

مریم حق شناس، دانشجوی دکتری ژنتیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در گفت وگو با خبرنگار مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری اظهار داشت: کاربرد ژن درمانی در درمان بیماریهای ژنتیکی و اکتسابی در سالهای اخیر رشد قابل ملاحظه ای داشته است. در حوزه چشم پزشکی، پتانسیل کاربرد ژن درمانی به دلیل مزایای متعدد چشم از جمله مهار موضعی پاسخ ایمنی، گسترده است.

وی خاطرنشان کرد: رتینیت پیگمنتوزا (RP)، نوعی از انحطاط شبکیه و یکی از رایجترین اشکال نابینایی ارثی است که شیوع آن در حدود یک در دو هزار و ۵۰۰ تولد است و با دژنراسیون پیشرونده شبکیه تشخیص داده می شود و منجر به نابینایی در شب و نهایتا نابینایی کامل می شود. شیوع بالا و این واقعیت که جوانان بیشترین گروه متاثر از این بیماری هستند، نه تنها بر سلامت عمومی، بلکه از دیدگاه اجتماعی و اقتصادی نیز تاثیر منفی دارد.

حق شناس تصریح کرد: یکی از موثرترین اقداماتی که میتواند در راستای درمان بیماری RP صورت گیرد، تولید وکتورهای ویروسی نوترکیب بهینه شده برای انتقال موثر ژن است. با استفاده از این روش برای درمان رتینیت پیگمنتوزای وابسته به X که در اثر نقص در ژن RPGR ایجاد میشود، ویروسی ساخته شد که دارای نسخه سالم ژن RPGR است.

به گفته وی در این طرح که با هدایت سینا مظفری، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و با همکاری مرکز تحقیقات چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اجرا شده، جهت افزایش انتقال ویروس در لایه های مختلف شبکیه در هنگام تزریق داخل زجاجیه که نوعی تزریق کمترتهاجمی است، جهش هایی در سطح پوشش ویروسی ایجاد شد. این جهش ها به نفوذ بیشتر ویروس به تمام لایه های شبکیه کمک می کند. پس از تزریق ویروس تولید شده به درون چشم بیمار، ژن RPGR در گیرنده های نوری بیان می شود و از تخریب سلولهای شبکیه جلوگیری می کند.

حق شناس تصریح کرد: ویروس های حاصل از این اختراع در یک مطالعه پیش بالینی به چشم موش های یک ماهه تزریق شد و کارایی این ویروسها در انتقال ژن RPGR و نفوذ آنها از محل تزریق یعنی زجاجیه به جایگاه گیرنده های نوری در شبکیه و بیان اختصاصی RPGR در این سلولها به اثبات رسید.

به گفته این پژوهشگر در حال حاضر در دنیا ویروسهایAAVحامل ژن RPGR مورد استفاده در ژن درمانی بیماری رتینیت پیگمنتوزا وابسته به X بیشتر از نوع ۵ و ۸ است که برای تزریق از نوع زیرشبکیه مناسب است. در این اختراع برای اولین بار یک ویروس جدید AAV سروتیپ ۲ با نام AAV2/2.p(penta)YF/TV.GRK1.coRPGRORF15 ساخته شد که دارای جهش های بیشتری در ژن کپسید است و این امر موجب افزایش پایداری و نفوذپذیری بالاتر ویروس می شود؛ بنابراین امکان تزریق مستقیم به درون زجاجیه چشم (به جای ناحیه زیرشبکیه) را به طور بسیار موثر و کارآمدی فراهم می کند و دیگر نیازی به تزریق های بسیار تهاجمی زیرشبکیه که موجب التهاب شدید و همچنین جداشدگی شبکیه شده و در بیماران RP میتواند خطرناک باشد، نیست.

وی خاطرنشان کرد: ویروس تولید شده در این اختراع را می توان با یک تزریق کمتر تهاجمی به درون زجاجیه تزریق کرد و این ویروس به دلیل نفوذپذیری بالا قادر به بیان ژن RPGR به صورت اختصاصی در گیرنده های نوری شبکیه – که در بیماران مبتلا به رتینیت پیگمنتوزا تخریب خواهد شد – می شود و بنابراین می تواند از آن جلوگیری نماید.

حق شناس در پایان تصریح کرد: هیچیک از این فناوریهای ژن درمانی تا کنون در کشور در دسترس نبوده و این پژوهش برای نخستین بار در ایران به انجام رسیده است.

منبع: معاونت علمی و فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری