مطالعه جدید نشان می دهد الگوهای اتصالات مغزی در هر فرد نابینا منحصر به فرد است و در طول دوره دو ساله مطالعه ثابت باقی ماند.

مطالعه ای که توسط دانشمندان علوم اعصاب دانشگاه «جرج تاون» انجام شد، نشان داد که بخشی از مغز که اطلاعات بصری را در افراد بینا دریافت و پردازش می کند، در افراد نابینا الگوی اتصال منحصر به فردی دارد. این الگو در قشر بصری اولیه منحصر به فرد است، درست مانند اثر انگشت.

این یافته ها پیامدهای عمیقی برای درک توسعه مغز دارند و می توانند به راه اندازی استراتژی های توانبخشی شخصی و بازیابی بینایی کمک کنند.

دانشمندان در طول دهه ها می دانستند که قشر بینایی در افراد نابینا به محرک های بی شماری از جمله لمس، بویایی، مکان یابی توسط صدا، بازخوانی حافظه و پاسخ به زبان واکنش نشان می دهد. با این حال، عدم وجود یک رشته مشترک که وظایفی را که مناطق اصلی در قشر بینایی را فعال می کند به هم پیوند دهد، باعث گمراهی محققان شده است.

مطالعه جدید به رهبری «لنیا آمارال» و «استریم آمیت» توضیح قانع کننده ای ارائه می دهد: تفاوت در نحوه سازماندهی مغز هر فرد.

استریم آمیت، سرپرست آزمایشگاه حسی و حرکتی جرج تاون، می گوید: «ما این سطح از تنوع اتصالات عصبی قشر بینایی را در بین افراد بینا نمی بینیم. اتصال قشر بینایی در آنها نسبتاً ثابت است. اما الگوی اتصالات مغزی در افرادی که نابینا به دنیا می آیند متفاوت تر است و در طول زمان پایدار است. به طوری که می توان فرد نابینا را از روی الگوی اتصال مغزی آن شناسایی کرد.»

این مطالعه شامل نمونه کوچکی از افراد نابینای مادرزادی بود که در طی دو سال تحت اسکن های مکرر ام آرآی قرار گرفتند. محققان از تکنیک تصویربرداری عصبی برای تجزیه و تحلیل اتصال عصبی در سراسر مغز استفاده کردند.

آمارال توضیح داد: «قشر بینایی در افرادی که نابینا متولد می شوند، ثبات قابل توجهی در الگوهای اتصال خود در طول زمان نشان می دهد. مطالعه ما نشان داد که این الگوها بر اساس فعالیت های فرد تغییر قابل توجهی نداشتند. در عوض الگوهای اتصال هر فرد منحصر به فرد بود و در طول دوره دو ساله مطالعه ثابت ماند.»

نتایج مطالعه

استریم آمیت افزود که این یافته ها به ما می گویند که مغز چگونه رشد می کند: «یافته های ما نشان می دهد که تجربیات پس از تولد، مسیرهای مختلفی را شکل می دهند که می تواند مغز ما را توسعه دهد، به ویژه اگر بدون بینایی رشد کنیم. انعطاف پذیری مغز در این موارد، مغز افراد نابینا را آزاد می کند تا برای استفاده های مختلفی که از قشر بینایی ممکن است، رشد کند.»

محققان معتقدند که درک اتصالات عصبی هر فرد ممکن است برای ارائه راه حل های بهتر در زمینه توان بخشی و بازیابی بینایی برای افراد نابینا، که هر کدام الگوی اتصالات عصبی خاص خود را دارند، مهم باشد.

منبع: دیجیاتو