در یک پیشرفت چشمگیر، پژوهشگران درمان جدیدی برای آب مروارید یا کاتاراکت، که تاکنون تنها با جراحی درمان می شد، معرفی کرده اند. این کشف که امیدواری زیادی برای میلیون ها نفر مبتلا به آب مروارید به ارمغان آورده و نتایج آن اخیراً در مجله معتبر Investigative Ophthalmology and Visual Science منتشر شده.
آب مروارید که باعث نابینایی و اختلالات بینایی در سراسر جهان می شود، حدود 65.2 میلیون نفر را درگیر کرده است. این درمان انقلابی امکان مبارزه با آب مروارید را با مداخلات دارویی فراهم می کند و به افرادی که از این وضعیت رنج می برند، امید تازه ای می بخشد.
در آب مروارید، عدسی طبیعی چشم کدر می شود که ناشی از به هم ریختگی پروتئین های داخل عدسی است. این بی نظمی منجر به تشکیل توده های پروتئینی می شود که نور را پراکنده می کند و انتقال آن به شبکیه را به شدت مختل می کند.
آب مروارید اغلب با روند پیری مرتبط است، اما می تواند به دلایلی مانند تابش بیش از حد نور خورشید، آسیب های چشمی، سیگار کشیدن، بیماری هایی مانند دیابت و برخی داروها نیز ایجاد شود. به طور سنتی، تنها روش مؤثر درمان آب مروارید، جایگزینی عدسی تیره شده با یک عدسی مصنوعی بوده است.
یک تیم از دانشمندان بین المللی به رهبری پروفسور باربارا پیرشونک (Barbara Pierscionek)، معاون پژوهش و نوآوری در دانشکده بهداشت، آموزش، پزشکی و مراقبت اجتماعی در دانشگاه آنگلیا روسکین (ARU)، به بررسی یک درمان غیرجراحی برای آب مروارید پرداخته اند.
آنها بر روی ترکیب اکسی استرول متمرکز شدند که پتانسیل عمل به عنوان یک داروی ضد آب مروارید را دارد. اکسی استرول ها مشتقات اکسیژنه شده کلسترول هستند که نقش مهمی در تنظیم و حمل و نقل کلسترول در بدن ایفا می کنند.
پژوهشگران با هدف بازسازی ساختار پروتئین های داخل عدسی و بهبود توانایی آن در تمرکز نور، تحقیقات خود را انجام دادند. نتایج این تحقیقات نشان داد که استفاده از ترکیب اکسی استرول باعث کاهش قابل توجه تیرگی عدسی در ۴۶٪ موارد بررسی شده است.
تیم تحقیقاتی آزمایش های دیداری پیشرفته ای بر روی گروهی از ۳۵ موش انجام دادند. برخی از این موش ها به طور ژنتیکی تغییر یافته بودند تا کدورت عدسی چشم آنها شبیه به آب مروارید باشد. در یک آزمایش پیشگامانه، پژوهشگران یک قطره از ترکیب اکسی استرول VP1-001 را مستقیماً بر سطح چشمی راست ۲۶ موش ریختند. همزمان، روی چشم های چپ یک قطره خنثی ریخته شد و ۹ موش بدون درمان به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند.
نتایج این مطالعه پیشگامانه بسیار شگفت انگیز بود. درمان با ترکیب اکسی استرول VP1-001 بهبود قابل توجهی در شاخص انکساری در ۶۱٪ از عدسی ها ایجاد کرد. همچنین، پژوهشگران بهبود ۱.۰ درجه ای در تیرگی در ۴۶٪ از موش های درمان شده مشاهده کردند.
پروفسور باربارا پیرشونک، رهبر این پژوهش و عضو مرکز پژوهش های فناوری پزشکی در دانشگاه آنگلیا روسکین، درباره این یافته ها اظهار خوشحالی کرد. او گفت: «این مطالعه نشان داده که ترکیبی که به عنوان داروی ضد آب مروارید پیشنهاد شده بود اما هرگز ب آزمایش نشده بود، اثرات مثبتی دارد. این اولین پژوهش از این نوع در جهان است.»
پیامدهای این پیشرفت برای 65.2 میلیون نفری که در جهان با آب مروارید زندگی می کنند، قابل توجه است.
امکان مبارزه با آب مروارید با مداخلات دارویی می تواند زندگی بسیاری از افراد، به ویژه کسانی که جراحی برای آنها مناسب یا در دسترس نیست، تغییر دهد.
برای تعیین اینکه آیا شما به آب مروارید مبتلا هستید و مشکل جانبی دیگری ندارید، چشم پزشک چشم شما را معاینه می کند:
آزمایش حدت بینایی: این آزمایش از یک جدول چشم پزشکی برای اندازه گیری میزان توانایی خواندن یک سری حروف استفاده می کند.
معاینه با لامپ شکاف: این میکروسکوپ به پزشک اجازه می دهد تا ساختارهای جلوی چشم را با بزرگنمایی ببیند.
معاینه شبکیه: پزشک با قطره هایی که مردمک ها را گشاد می کند، پشت چشم ها را معاینه می کند.
تونومتری: این آزمایش فشار مایع داخل چشم را اندازه گیری می کند.
منبع: یک پزشک